Tuesday, January 29, 2013
Turn On Tune In Drop Dead
"TURN ON, TUNE IN, DROP DEAD" |
"Mad Magazine was the best, they had absolutely no respect for anyone or anything, including the hippies, April 1968. Do you remember what YOU were doing in April 1968? I was 13, in 8th Grade, playing guitar, making Super 8mm movies, acting in the drama club, cutting classes, and spending many hours a week after school in detention!"
Monday, January 28, 2013
Thursday, January 24, 2013
An excited Billy Bragg
"A frisson of excitement ran through the house this morning when the postman delivered some test pressings of my new album. Call me old fashioned, but when I get a bit of vinyl in my hands with my name on it, I know I've really made an LP."
Motorhead, Athens 1988
"Ήταν το πρώτο λάϊβ τους στην Ελλάδα το '86*. Ήθελα πάρα πολύ να τους δω μα φράγκα δεν υπήρχαν για δείγμα.Αποφάσισα λοιπόν χωρίς λόγο να κατηφορίσω από το Σπόρτινγκ μέρα μεσημέρι μπας και βρω καμιά τρύπα να χωθώ και να κάτσω εκεί ως το βράδυ της πρώτης μέρας, Μάρτης μήνας, πρώτες ζέστες, μια χαρά.Την ώρα που έφθασα έκαναν sound check και μπορούσες να το δείς από την πόρτα που είναι στο πλαϊνό δρομάκι που οδηγεί στον σταθμό του τρένου.Γύρω γύρω δεν υπήρχαν άλλοι fans υπήρχαν μόνο αποσβολωμένοι "γειτόνοι" που κοιτούσαν μουρμουρίζοντας μια μπάντα που τους φαίνονταν εξωγήινη μα εργαζόταν εντελώς επαγγελματικά για πολύ ώρα.Δεν είχαν τι να πουν φωναχτά...Εγώ στην σκηνή τους έβλεπα προφίλ και σιγά σιγά ξέχασα τον λόγο για τον οποίον ήμουν εκεί απολαμβάνοντας μια ιδιωτική σχεδόν-συναυλία με τα κοψίματα και τις βρισιές και τις πιο προσωπικές στιγμές μιας μπάντας που γούσταρα.Δεν πέρασε πολλή ώρα όταν παρατήρησα τον Lemmy να με κοιτάζει πλαγίως κάτω από το καουμπόϊκο καπέλο του, την ώρα που 'φτύνε τους στίχους στο μικρόφωνο. Κοίταξα δεξιά κι αριστερά πάνω απ τους ώμους μου.Δεν υπήρχαν άλλοι, ούτε καν οι γείτονες πια. Σε μια παύση μου έκανε νόημα να πλησιάσω.Τρέμοντας μπήκα στο γήπεδο και μετά από προτροπή του και γέλια από τους άλλους ανέβηκα στο stage."Τι κάνεις εδώ πιτσιρικά;" "Σας βλέπω" "Μόνος σου;" "Μόνος μου" " Και που είναι η κυρία;" "Δεν υπάρχει κυρία" "Ε πάρε αυτό για να υπάρξει. Ξέρεις σε κάθε κυρία πρέπει να φέρεσαι σα να είναι μοναδική" κι έκανε ένα έτσι και ξεκάρφωσε από το καπέλο του μια μώβ κονκάρδα που έγραφε "Come to me my monumental baby" .Mου την έδωσε στο χέρι που έτρεμε αλλά δεν ήθελε να το δείξει και το έκλεισε με το αριστερό του."Εισιτήριο έχεις θα ρθείς το βράδυ;" "Δεν έχω φράγκα είπα μα θα δώ ".Φώναξε στα ελληνικά κάποιον Θανάση και μου ξηγήθηκε ένα σημείωμα που ήταν σαν εισιτήριο." Κάντηνε τώρα" μου είπε πριν προλάβω να ευχαριστήσω και γελούσε.Το σημείωμα-εισιτήριο μου το κράτησαν στην πόρτα.Τις προάλλες όμως που έβλεπα στο ντοκυμαντέρ Lemmy πως δήλωνε ότι θυμάται την εποχή πριν το ΡοκΕνΡολ έψαξα , βρήκα την μώβ κονκάρδα, την κράτησα στο χέρι μου για λίγο και κατάλαβα γιατί."
*Ο φίλος Bill θυμάται λάθος την ημερομηνία, η πρώτη συναυλία των Motorhead στην Αθήνα λαμβάνει χώρα τον Μάρτη του 1988
Friday, January 11, 2013
Thursday, January 10, 2013
Dead Moon - Last Drive - Honeydive (& Chuck Prophet At The End)
Όταν κατηφόριζα τα σκαλιά του υπογείου εκείνο το βράδυ δεν ήξερα ακριβώς τι θα δω αν και τους Dead Moon τους γνώριζα καλά και είχα δεί όλα τα υπόλοιπα λαιβ τους απλά ήμουν αρκετά ζαλισμένος από τις μπύρες που πίναμε πριν με τον Fred και τον Andrew κάπου στο μοναστηράκι μέχρι να μας συναντήσει η Toody και το αποτελειώσουμε. Έτσι κι αλλιώς οι Αμερικάνοι μας είχαν δείξει φανερά κι είχαν ταιριάξει με τους δικούς μας πως το φρενιασμένο ροκενρολ δεν είναι μικρόφωνα και ψηφία είναι πάθος και το πάθος καμιά επόμενη φορά δεν είναι ξεπατικωτούρα με την προηγούμενη.Εκείνη την βραδιά ο συνδυασμός ήταν σαν να στουμπώνεις σ ένα δοχείο υδροχλωρικό οξύ , το θειικό οξύ και το νιτρικό οξύ.Honey Dive Last Drive και Dead Moon δηλαδή. Διάβολε θα κάνει έκρηξη.Την ίδια βραδιά έπαιζε κι ο Chuck Prophet στο Ρόδον και ψηνόμουν να τον δω μα πως να το πεις ήμουν μεταξύ σφύρας και άκμονος κι επέλεξα τον άκμονα.Που να φανταστώ οτι θα βίωνα και τα δύο...Όλο το μεσημέρι κάναμε πλάκα με την πιο διάσημη ελληνική λέξη κι εγω φιλολογούσα προσπαθώντας να εξηγήσω πως δεν σημαίνει ακριβώς asshole μα ούτε και πάντοτε wanker κι οι άλλοι γελούσαν.Το βραδινό ήταν εκτός ορίων κι αυτά τα περάσματα των ορίων είναι καλό να μην περιγράφονται είναι καλό να βιώνονται και ν αλλάζουν του καθενός την ζωή με τον οποιοδήποτε τρόπο.Δεν θα ξεχάσω όμως ποτέ αργά το βράδυ που ήρθε ο Chuck Prophet να τζαμάρει με τα παιδιά στην υπόγα το σκύψιμο του Fred στο αυτί μου την ώρα που ο Chuck δεν άφηνε χώρο σολάροντας δεινοσαυρικά ,στον Γιώργο τον Καρανικόλα να ρίξει τις κιθαριές του.Το ψιθύρισμα του έλεγε "Now i know what the word malakas means"
Labels:
Bill Hunchback,
Chuck Prophet,
Dead Moon,
Honeydive,
The Last Drive
H πρώτη φορά που είδα τους Cramps ζωντανά,δεν ήταν αυτή.
H πρώτη φορά που είδα τους Cramps ζωντανά,δεν ήταν αυτή.Ήταν το 91 στο Ιβανώφειο στην Θεσσαλονίκη.Πρώτα έπαιξαν εκεί και μετά στην Αθήνα το 91.Το λαιβ της Θεσσαλονίκης ήταν πολύ πιο άγριο και νομίζω πως μπορώ να το πω διότι ήμουν από τους ελάχιστους που γνωρίζω πως τους ακολούθησαν για να δουν και τα δύο.Στην Θεσσαλονίκη όλο το stage προς το τέλος του σετ τους ήταν ένα πεδίο μάχης με τον Lux να έχει ανοίξει τρύπα στο κέντρο της ξύλινης σκηνής και να έχει μπει μέσα έχοντας καταπιεί το μικρόφωνο και βγάζοντας τα θρυλικά του ουρλιαχτά κυριολεκτικά από την κρύπτη.Παράλληλα έπινε κι ένα μεγάλο μπουκάλι φτηνό κόκκινο Apelia γνωστό κρασί σ όσους δεν είχαμε φράγκα για ξίδια τότε.Μετά το λαιβ πάντως όταν κατάφερα να τους μιλήσω (στον Lux και την Poison Ivy ) σαν μια μικρή συνέντευξη για το Radio Acropolis FM στο οποίο έκανα εκπομπές τότε και οι δύο ήταν ήρεμοι κι ευγενικοί ικανοποιώντας ακόμη και την σχεδόν αγενή απαίτησή μου να μου δείξουν φωτογραφία απο το σπίτι τους με τα αντικείμενα όχι πάνω από την δεκαετία του '60. Ήταν αλήθεια.Ακόμη και η τηλεόραση ήταν οβάλ με το ηχείο από κάτω.Αυτές οι παλιές General Electric. Όταν ξεκίνησε το live της Θεσσαλονίκης το '91 άφησε ένα λεπτό αμηχανίας γιατί μέσα στην έδρα του Ηρακλή η μπάντα ξεκίνησε με το G13 γραμμένο στην μεμβράνη της μπότας των ντράμς ...όμως μετά από αυτό το κλάσμα όλοι κυλίστηκαν στην σκόνη του ροκενρολ που ενώνει.Δεν μπορούσα να μην τους ακολουθήσω στην Αθήνα τότε.Δυστυχώς εισιτήρια δεν μου έμειναν γιατί στην Θεσσαλονίκη μπήκα με καβαλήματα και στην Αθήνα με σκούντημα στην πλάτη.Μετά από μερικά χρόνια όμως το 98 μου έμεινε και το απόκομμα του εισιτηρίου και η μάσκα με το φερμουάρ στο στόμα που 'σκασε στα πόδια μου όταν την πέταξε ο Lux still alive.
Wednesday, January 9, 2013
Παλιατζέλβις
"Τη φωτό την τράβηξα έξω από το Anandele hotel στο Sydney μετά από την συνέντευξη με τους Dubrovniks , δεξιά ο μπασίστας τους Boris Sudjovic (Scientists , Beasts of bourbon ) και αριστερά ο παλιατζής φίλος ο Elvis που στην συναυλία τους στο Ρόδον πούλαγε τα μπλουζάκια στον προθάλαμο....Μετά πήγαμε στο σπίτι του Boris για λίγες ακόμα μπύρες και μετά ..............ήρθε ο Paul και με φόρτωσε για να με πάει στο σπίτι που έμενα........"
Την φωτογραφία ανέβασε στο facebook o Βασίλης και το κείμενο ο Δημήτρης που είχε τραβήξει και τη φωτογραφία για λογαριασμό του B-Side Cultzine.Μιλάμε αυτά τα παιδιά έχουν μια μανία να αφήνουν να θάβονται όλα στον ορυμαγδό του facebook.Ε, όχι, αυτό παραήταν καλό.
Labels:
Bill Hunchback,
Dubrovniks,
Elvis Presley,
Scientists
Location:
Sydney NSW, Australia
Subscribe to:
Posts (Atom)