Hejira / Joni Mitchell (1976)
«Ίσως είναι το άλμπουμ που έχω αγοράσει έξι φορές γιατί έχει χιλιοπαιχτεί στο πικάπ μου. Είναι από τα άλμπουμ που μου μίλησαν στην ψυχή κι έρχεται πάντα κάθε φορά νούμερο 1 στα αγαπημένα μου. Μου αρέσει η απλότητα και η φιλοσοφία του. Είναι σαν τραγούδια απέραντης ευθείας, γεμάτα αναζήτηση και βαθιά συνείδηση».
Blonde on Blonde / Bob Dylan (1966)
«Κυλάει ακόμα στις φλέβες μου, είναι πίσω από τους ώμους μου».
Low / David Bowie (1977)
«Είναι η εφηβεία μου όλη, το θεωρώ από τα πιο περίεργα άλμπουμ που άκουσα ποτέ. Είναι το άλμπουμ που έπεσε από τον ουρανό».
Another Green World / Brian Eno (1975)
«Είναι σαν τα όνειρα. Έτσι όπως θέλεις να είναι ο κόσμος γύρω σου».
Hounds of Love / Kate Bush (1985)
«Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω πώς φτιάχτηκε. Ξαφνικά ξυπνάνε όλα γύρω σου».
Gone to Earth / David Sylvian (1986)
«Με συντρόφευε όπου κι αν πήγα σε όλη τη δεκαετία του ’80. Διέσχισα την Ευρώπη μαζί του – απλά μαγευτικό».
Exit / Pat Martino (1977)
«Σαν η νύχτα να κόλλησε πάνω στα δάχτυλα αυτού του μαγικού κιθαρίστα της τζαζ. Ήταν από τους δίσκους που έμειναν μήνες πάνω στο πικάπ. Αστικό, βαθύ, και σκοτεινό μ’ έναν πολύ γλυκό τρόπο».
Drumming the Beating Heart / Eyeless in Gaza (1982)
«Όταν το άκουσα κατάλαβα ότι έρχεται μια μεγάλη περίεργη δεκαετία μπροστά μου. Έχει ένα ηχόχρωμα που δεν ακούστηκε ποτέ ξανά. Το θεωρώ μοναδικό».
Maximizing the Audience / Wim Mertens (1985)
«Θα έλεγα ότι είναι φτιαγμένο από την υγρασία και την αναγέννηση. Ο πιο βαθύς και ουσιαστικός μινιμαλισμός που άκουσα ποτέ».
Blues Run the Game / Jackson C. Frank (1965)
«Μου είχε φέρει το βινύλιο ένας ξάδερφός μου από τη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του ’70. Έχει ακόμα, παρ’ όλα τα χρόνια που πέρασαν, μια περίεργη οπτική και κάτι ακατανόητο και συνάμα απλό που μπορεί να σου αλλάξει τον κόσμο. Ένα βαθύ φολκ άλμπουμ».
Ολοκληρο το αρθρο εδω , στο ποντικι
«Ίσως είναι το άλμπουμ που έχω αγοράσει έξι φορές γιατί έχει χιλιοπαιχτεί στο πικάπ μου. Είναι από τα άλμπουμ που μου μίλησαν στην ψυχή κι έρχεται πάντα κάθε φορά νούμερο 1 στα αγαπημένα μου. Μου αρέσει η απλότητα και η φιλοσοφία του. Είναι σαν τραγούδια απέραντης ευθείας, γεμάτα αναζήτηση και βαθιά συνείδηση».
Blonde on Blonde / Bob Dylan (1966)
«Κυλάει ακόμα στις φλέβες μου, είναι πίσω από τους ώμους μου».
Low / David Bowie (1977)
«Είναι η εφηβεία μου όλη, το θεωρώ από τα πιο περίεργα άλμπουμ που άκουσα ποτέ. Είναι το άλμπουμ που έπεσε από τον ουρανό».
Another Green World / Brian Eno (1975)
«Είναι σαν τα όνειρα. Έτσι όπως θέλεις να είναι ο κόσμος γύρω σου».
Hounds of Love / Kate Bush (1985)
«Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω πώς φτιάχτηκε. Ξαφνικά ξυπνάνε όλα γύρω σου».
Gone to Earth / David Sylvian (1986)
«Με συντρόφευε όπου κι αν πήγα σε όλη τη δεκαετία του ’80. Διέσχισα την Ευρώπη μαζί του – απλά μαγευτικό».
Exit / Pat Martino (1977)
«Σαν η νύχτα να κόλλησε πάνω στα δάχτυλα αυτού του μαγικού κιθαρίστα της τζαζ. Ήταν από τους δίσκους που έμειναν μήνες πάνω στο πικάπ. Αστικό, βαθύ, και σκοτεινό μ’ έναν πολύ γλυκό τρόπο».
Drumming the Beating Heart / Eyeless in Gaza (1982)
«Όταν το άκουσα κατάλαβα ότι έρχεται μια μεγάλη περίεργη δεκαετία μπροστά μου. Έχει ένα ηχόχρωμα που δεν ακούστηκε ποτέ ξανά. Το θεωρώ μοναδικό».
Maximizing the Audience / Wim Mertens (1985)
«Θα έλεγα ότι είναι φτιαγμένο από την υγρασία και την αναγέννηση. Ο πιο βαθύς και ουσιαστικός μινιμαλισμός που άκουσα ποτέ».
Blues Run the Game / Jackson C. Frank (1965)
«Μου είχε φέρει το βινύλιο ένας ξάδερφός μου από τη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του ’70. Έχει ακόμα, παρ’ όλα τα χρόνια που πέρασαν, μια περίεργη οπτική και κάτι ακατανόητο και συνάμα απλό που μπορεί να σου αλλάξει τον κόσμο. Ένα βαθύ φολκ άλμπουμ».
Ολοκληρο το αρθρο εδω , στο ποντικι
- Hejira / Joni Mitchell (1976)
- Blonde on Blonde / Bob Dylan (1966)
- Low / David Bowie (1977)
- Another Green World / Brian Eno (1975)
- Hounds of Love / Kate Bush (1985)
- Gone to Earth / David Sylvian (1986)
- Exit / Pat Martino (1977)
- Drumming the Beating Heart / Eyeless in Gaza (1982)
- Blues Run the Game / Jackson C. Frank (1965)
- Maximizing the Audience / Wim Mertens (1985)
